Ҷашни наврӯзӣ, ки рамзи баҳор ва навсозист, ба сарзамини зебои Тоҷикистон меояд.

Шуморо, ҳамватанон ва ҳамкасбони азиз бо ин ҷашни меросӣ, Соли нав аз рӯи тақвими шамсӣ самимона табрик мегӯем.

Дар ҳақиқат, ин ҷашни тааҷубовар зебо ва меҳрубонона дар инсон эҳсосоти беҳтарин, олиро бедор мекунад, ки дар ин рӯзҳои дурахшони офтобӣ, қалбҳои моро пур аз шодмонӣ мегардонад. Ин аст, ки Наврӯз новобаста аз миллат, забон ва мазҳабашон барои ҳама ҳамватанони мо ҷашни маҳбуб ва азиз гардид.  

Чунин арзишҳои олӣ, ки заминаи фалсафаи Наврӯзро ташкил медиҳанд, ба монанди одамдустӣ ва меҳрубонӣ, адолат ва таҳаммулпазирӣ, ғамхорӣ нисбат ба  некӯаҳволии мардум имрӯз дар рафтори мо бештар мушоҳида мегардад.

Ин аст ки тибқи қарори Созмони Милали Муттаҳид, Наврӯз ба таври васеъ дар миқёси байналмилалӣ таҷлил карда мешавад, ки аз моҳияти олӣ, аҳамияти бениҳоят иҷтимоӣ ва фарҳангии ин ҷашн шаҳодат медиҳад.

Иди Наврӯз муборак, ҳамватанон ва ҳамкасбони азиз!